ஆர்த்தி பாலாஜி..!

நாட்கள் உருண்டோடினாலும் , நிமிடங்கள் மறைந்தோடினாலும் , நம் அன்றாட நிகழ்வுகளை பகிர்ந்துக் கொள்ள மட்டும் நாம் நேரம் ஒதுக்கும் விந்தை என்னவோ ..? ஆயிரம் சொந்தம் சூழ்ந்திருந்தாலும் , உன் சிறிய புன்னகை , என்னை அமைதியில் ஆழ்த்துவதேனோ ..? யாருமில்லா நேரத்திலும் , உன் ஓரவிழிப் பார்வை , கோடி சொந்தம் அருகிலிருக்கும் , ஆனந்தம் தருவதேனோ ..? உன் சுண்டுவிரல் சீண்டும் கணம் , உச்சிமுதல் பாதம் வரை , சிணுங்கி நிற்பதேனோ ..? யாருக்கும் அடங்காமல் சுற்றித் திரிந்த நான் உன் ஒற்றை சொல்லில் அடங்கியதேனோ ..? வலி கொண்டு அழும்போதும் , சுகம் கண்டு மலரும் போதும் , மனம் உன்னை மட்டுமே தேடுவதேனோ ..? விடியல் கழிவது உன் நினைவில் , என் தூக்கம் கலைவது உன் கனவில் , வாழும் காலமெல்லாம் உனதருகில் , வீழும் காலம் விரைவில் இல்லையென்றாலும் , அதுவும் உன் மடியில் தான் ..!! என் விழிகளில் அரும்பும் நீர்த்துளிக் கூட , உன் செவிகளை எட்டும் அதிசயம் என்ன ..? நீ தூக்கத்தில் உளரும் வார்த்தைகள் கூட...

நீ செய்வதனைத்தும் எனக்கென அறிந்தும் ஏற்றுக் கொள்ள மறுக்கிறேன் உண்மையை அல்ல , உன்னை …!! அன்றொரு நாள் நீ அறிமுகமானபோதே ஆழ்மனதில் ஏதோ அபாயமணி ஒலித்தது ..!! கண்டதும் காதலென நீ சொன்னாலும் கண்டதை காதலென ஏற்க மனமில்லை ..!! நாள்முழுதும் உன்னுடன் நானிருந்தாலும் நெருக்கமாய் ஒருபோதும் உணர்ந்ததில்லை ..!! நீ என்னுடன் இருக்கின்ற நேரம் சிறப்பாய் கழிந்தாலும் பிரிந்திடும் நேரம் என்னுள் மாற்றம் ஏதுமில்லை உன் கண்ணீரை துடைக்க அருகிருந்தாலும் அதைக் கண்டு நான் கண்ணீர் சிந்தியதில்லை ..!! உன் குரல் கேட்டு அதிர்ந்தெழுந்ததில்லை உன் விழிகண்டு மதி கெட்டதில்லை ..!! நீ இல்லாத கணம் உன் நினைவுடன் இருந்ததில்லை நீ என்னுடன் இருக்கின்றபோதும் , என் நினைவுகள் உன்மீது மட்டுமே இருந்ததில்லை ..!!   கனவில் உன்னை கண்டதில்லை ! நிஜத்தில் உன்னை இரசித் த தில்லை ! உன் பிரிவில் நான் ஏங்கியதில்லை ! நீ இல்லாத நேரம் நான் வாடியதில்லை ..!! உன்னை நான் ஏற்கவுமில்லை , வெறுக்கவுமில்லை ..!! ஏதுமில்லை என...