ஆர்த்தி பாலாஜி..!

வெள்ளை கிள்ளை  வெள்ளை கிள்ளை  பிள்ளை மனம்  வெள்ளை கிள்ளை  உறக்கத்தில் சிரித்தாய்   புவி மறந்தேன் - உந்தன் புவி ஈர்ப்பு விசையில்  எனை மறந்தேன்  என் விரல் பிடிக்கும்   உந்தன் கைகளுக்குள் -என்னை  காலமெல்லாம் நீ  சிறை பிடித்தாய். சிறை சென்ற நானும் திரும்பவில்லை  உன் கைப்பிடி தளர்த்த விழையவில்லை..! வெள்ளை கிள்ளை  வெள்ளை கிள்ளை  தேன் சிட்டே  நீ  வெள்ளை கிள்ளை  முதல் சிரிப்பில் எனை  கவர்ந்துவிட்டாய் - உன்  சிரிப்பினை ரசிக்கவே  பணி அமர்த்திவிட்டாய் எனை  பணியில் எனக்கொரு  பிணியில்லை அன்பே நீ  பிணைந்தில்லா நேரத்தில்  பறக்குதடி மனமும்  உனைத்தேடி பறக்குதடி  வெள்ளை கிள்ளை  வெள்ளை கிள்ளை  என் முதல் மொட்டே  நீ  வெள்ளை கிள்ளை  அர்ப்பணிப்பு : ஆராகுட்டிக்கு  ஊக்கம் : நல்லை அல்லை 

வாழ்ந்துதான் பார்ப்போமென, வாழத்தான் துவங்கினேன்; வாழையடி வாழையாய், வாழ்ந்தோர் பலர் வரலாற்றில்; வாழ்வதனில் வீழ்ந்தும், வாழ்ந்தோர் வாழ்ந்தரே - மக்கள் மனதில்; வாழ்வதனை வாழத்தொடங்கிய வினாடி முதல், வழக்கமானது விநோதத் தருணங்கள்; விந்தையுடன் விழிநோக்கிப் பார்க்கிறேன், வாழ்க்கை பாதையை; விழுகையில் விரைந்தவர், யாருமில்லை விரல்கொடுக்க, வீரியமாய் எழுகையில் விதிர்த்தவர் ஏராளம்; வழிதவறி விழிக்கையில், யாருமில்லை வழிகாட்ட, விழித்தெழுந்து நடக்கையில் வழிபறித்தோர் பலருண்டு; விளக்கமின்றி விழைந்தோடி நான் உதவியவர் யாவருமே, விழிப்புடன் செயலாற்றி என்னை வில்லங்கமாய் வீழ்த்தியவர் தாமே; வாழ்க்கை, வேண்டி பெற்ற வரமன்று, வாசல் வந்த அழைப்பிதழ். விரைந்து நீயும் விளித்துப் பார், வியக்கும் நின்னை கண்டு இவ்வுலகம் பார்..!!